Kasvetinden sual olunmaz kış günleri geldi... Herkeste bi depresyon, bi bunalım L
Bir iki taze aşığı da saymazsak, gülümseyen pek birileri kalmadı etrafta…
Yazacak konular birikiyor beynimde. Yarım yarım başlıyorum, yazıyorum. Dört beş satırda bırakır oldum her bir başlığı. Hepsine de bir kulp buldum bırakmak için. “Yok bu çok depresif olmuş”… “Yok bunu yazarsam arkadaşımın özelini ifşa etmiş olurum”... “Yok kıl!”… “Yok tüy!”...
Benim yazasım yok galiba! Benim konuşasım yok bu ara… Edilgen zamanlardayım. Ben parmağımı bile oynatmayayım, dünya hoplasın etrafımda...
Ben… bi süreliğine… bişey yapmak… is-te-mi-yo-rummmm!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder